New York Eyalet Senatörü Kripto Madenciliğine Kademeli Enerji Vergisi Önerdi

Yönetici Özeti

New York Eyalet Senatörü Liz Krueger, eyalet içinde faaliyet gösteren kripto para madenciliği şirketleri tarafından tüketilen elektriğe tüketim vergisi uygulamak üzere S.8518 sayılı bir yasa teklifi sundu. Meclis Üyesi Anna Kelles tarafından ortak sponsorluk edilen yasa tasarısı, New York'un Enerji Erişilebilirliği Programları için gelir elde etmeyi ve çevre üzerindeki etkileri ile sakinler için elektrik maliyetlerini azaltmayı amaçlayan iş kanıtı madencilik tesislerini hedef alıyor. Teklif, %100 yenilenebilir enerji kaynakları kullanan işletmeler için muafiyetlerle kademeli bir vergi yapısı zorunlu kılıyor.

Önerilen Yasa

Yasa, yıllık elektrik tüketimine dayalı aşamalı bir tüketim vergisi sistemi öngörüyor. Yıllık 2,25 milyon kilovat saat (kWh) veya daha az tüketen madencilik operasyonları muaf tutulacak. 2,26 milyon ile 5 milyon kWh arasındaki tüketim için kWh başına 2 sent vergi uygulanacak. Bu oran, 5 milyon ile 10 milyon kWh arasındaki kullanım için kWh başına 3 sente, 20 milyon kWh'ye kadar olan kullanım için ise kWh başına 4 sente çıkacak. Yıllık 20 milyon kWh'yi aşan madencilere en yüksek oran olan kWh başına 5 sent uygulanacak. Tamamen yenilenebilir enerji ile çalışan ve şebekeye bağlı olmayan operasyonlar, 2024'te sona eren önceki iki yıllık madencilik yasağı moratoryumuna uygun olarak muaf tutulacak. Destekçiler, yasa tasarısının enerji uygun fiyatlılık programları için yıllık 500 milyon doların üzerinde gelir sağlayabileceğini tahmin ediyor.

Finansal Mekanizmalar ve Piyasa Etkileri

Önerilen enerji vergisinin, New York'taki kripto para madenciliği operasyonlarının, özellikle de şebeke elektriğine bağımlı olanların finansal uygulanabilirliğini önemli ölçüde etkilemesi bekleniyor. Kripto madenciliği endüstrisi dar kar marjlarıyla faaliyet gösteriyor ve ek enerji maliyetleri karlılığı aşındırabilir. Örneğin, madencilik zorluğunun artması ve ağ hashrate'inin yükselmesi nedeniyle 2025'in 2. çeyreğinde tek bir Bitcoin madenciliğinin ortalama maliyeti 70.000 doların üzerine çıktı. Enerji fiyatları da arttı ve 2025'in 1. çeyreğinde kWh başına yaklaşık 0,08 dolara ulaştı. Bu artış, New York'un kuzeyinde bir tesisi bulunan madencilik şirketi TeraWulf için o dönemde 61,4 milyon dolarlık bir kayba katkıda bulundu.

Yasa tasarısı, New Yorklular için ortalama 25-28 sent/kWh olan konut elektrik tarifeleri ile büyük ölçekli kripto madenciliği şirketlerinin özel sözleşmeler kapsamında ödediği 2-5 sent/kWh arasındaki farkı açıkça ele alıyor. Senatör Krueger, kripto madencilerinin 'vergi mükelleflerine, elektrik şebekesine, yerel çevreye ve ortak iklimimize önemli maliyetler ve yükler getirdiğini' belirtti. Bu vergiden kaynaklanan ek işletme maliyetleri, şebekeye bağımlı madencileri, Kazakistan, Paraguay veya hidroelektrik açısından zengin Afrika ülkeleri gibi daha uygun enerji fiyatlandırması ve düzenleyici ortamlar sunan yargı bölgelerine taşınmaya zorlayabilir.

Daha Geniş Piyasa ve Çevresel Bağlam

Yasa, kripto para madenciliğinin enerji tüketimi ve çevresel ayak izine ilişkin artan küresel endişeyi vurgulamaktadır. Küresel olarak kripto madenciliği ve veri merkezleri, 2022'de dünya elektrik talebinin %2'sini oluştururken, projeksiyonlar üç yıl içinde bu oranın %3,5'e çıkacağını gösteriyor. Bu faaliyet aynı zamanda küresel emisyonların yaklaşık %1'inden sorumludur ve 2027'ye kadar küresel karbon dioksit emisyonlarının %0,7'sine ulaşabilir. Temmuz 2025'e kadar tek bir Bitcoin madenciliği için gereken enerji yaklaşık 854.400 kilovat saate yükseldi; bu, Nisan 2024 halving öncesindeki 104.741 kWh'den önemli bir artıştır.

Amerika Birleşik Devletleri şu anda küresel Bitcoin hashrate'inin tahmini %37,9'unu oluşturuyor. Bitcoin başına artan enerji maliyeti, operatörleri verimliliği artırmaya veya operasyonları durdurmaya teşvik etti. Uluslararası Para Fonu (IMF), emisyonları azaltmak için kripto madenciliğine kWh başına 0,047 ila 0,089 dolar arasında doğrudan bir vergi önermiş olup, bu da enerji yoğun dijital varlık faaliyetlerinin vergilendirilmesine yönelik küresel bir eğilimi işaret etmektedir. Bu tür önlemler, madenciliğin düşük maliyetli enerjiye erişimi olan büyük kurumsal varlıklar arasında yoğunlaşmasına katkıda bulunurken, küçük operatörler rekabetçi kalmakta giderek daha fazla zorlanmaktadır.